Sonsuzluğa inananlar boşlukta kayıp bir ruh olduğumu söylediler. Tanrıları duyanlar tüm uzuvlarıma lanet ettiler. Işığa girenler yüzüme tükürdüler, giremeyenler ismimi unutmak istediler. Özgürce toprakları arşınladığım her gün, yoksunluğun duvarlarına çarpıyorum. Yalnızlık son kalem sanarken, onu bile bir deri gibi soyup arkamda bıraktım. Artık bir hiç olmanın eşiğindeyim, çünkü ben sevgi göstermeden yaşayabilecek birisi değilim. Aşık olduğum hayaller en fazla bir iki gecelik ama beni kandırmaya yetiyor, oysa kollarım, kollarım senden başka bir şey düşünemiyor.
Planets, 6 Haziran 2017